Winnaars El Hizjra Literatuurprijs uitreiking 2013
Op 29 november vond de 21ste El Hizjra prijsuitreiking plaats in de Openbare Bibliotheek Amsterdam.
Het was een avond waar Karima el Fillali een ODE bracht aan Oum Khaltoum, en waar we een reis maakten met Khadija Massaoudi en haar vader door de Sahara naar de Marco Polo straat in Amsterdam. Samira Dainan en Jan Wouter Oostenrijk brachten ons naar hogere sferen met Maghreb Jazz.
De moderator van de avond Naeeda Aurangzeb nodigde het publiek uit om hun gedichten en verhalen voor te dragen dit gebeurde ook spontaan.
De twee winnaars van de El Hizjra Literatuurprijs 2013 zijn Mounia Aznou en Joost Vormeer.
Winnaar Joost Vormeer met jurylid Asis Aynan
Twee winnaars
Mounia Aznou won met De vreemde dirigent van mijn hart de eerste prijs in de categorie ‘gedichten’ en Joost Shik Vormeer met De rechter in de categorie ‘verhalen’.
Uit de voordracht van Mounia Aznou:
Niet in een oogwenk onthul ik jouw geheimen
Ik voel ze in mijn hart
Ze zijn dorstig naar gerechtigheid
Vader, jij bent niet de enige
Ook jij bent mijn obstakel naar verlossing
Jij bent mijn dirigent
Een vreemd dirigent
Onwillig dirigeer jij mijn hart…’
Uit de voordracht Joost Shik Vormeer getiteld De rechter:
‘…We zwegen vooral en keken naar de vele oude, uit alle delen van het land geïmporteerde bomen, ademend door onze mondkapjes. We passeerden slapeloze mannen in zijden pyjama’s en op blote voeten. Allemaal droegen zij dezelfde witte mondkapjes. We hebben op school geleerd dat onze stad het groene reservaat is: de stad van alle bomen. Het verhaal gaat dat een van de oude leiders het plan had om bomen uit alle delen van de wereld in de stad te planten. Voor zuurstof. Na de revolutie richtte hij zijn hoop op de regio’s. Mensen van het platteland kregen alleen een huis toegewezen als ze de zaden van een boom uit hun eigen streek konden laten zien. Af en toe hield de rechter mij tegen en dan bleven we staan voor een boom, één van de vele pijnbomen, kastanjes, cipressen, honingbomen en tamarindes die nog in de laatste hutongs staan.
Nooit zal ik het stille ruisen van de bladeren en de kalme bewegingen van de takken tegen de knipperende achtergrond van slecht verlichte stenen muren vergeten. ‘Als ik eenmaal voorzitter ben’, beloofde hij, terwijl hij zijn hand om de mijne klemde, ‘geef ik alle mensen die ’s nachts werken, alle mensen op de verkeerde helft van de planeet, de verplegers, bewakers, agenten, chauffeurs, schrijvers en hoeren één nacht in het jaar vrij om in het donker naar de bomen te kijken, zoals men in Isfahan wel eens doet.’ Hij bracht mijn hand naar een tak en liet mij een boom voelen…’.
Binnenkort verschijnt er een bundel met de genomineerden van de El Hizjra Literatuurwedstrijd 2013.
[button link=”https://www.elhizjra.nl/fotos-prijsuitreiking-2013/”]Klik hier voor de foto’s[/button]
